فصل نهم ـ مواد نهايي

ماده‌ي 32 ـ تصويب و پذيرش يا قبولي

1 ـ اين كنوانسيون بايد مورد تصويب، پذيرش يا قبولي كشورهاي عضو يونسكو و مطابق با تشريفات قانوني مخصوص آن‌ها قرار گيرد.

2 ـ اسناد تصويب، پذيرش يا قبولي كنوانسيون بايد نزد دبيركل يونسكو توديع شود.

ماده‌ 33 ـ الحاق

1 ـ همه‌ي كشورهاي غيرعضو يونسكو كه كنفرانس عمومي يونسكو آن‌ها را به الحاق به اين كنوانسيون دعوت كرده است بايد بتوانند به اين كنوانسيون ملحق شوند.

2 ـ اين كنفرانس بايد هم‌چنين براي الحاق سرزمين‌هايي كه از خود مختاري داخلي كه سازمان ملل نيز آن را به رسميت شناخته است، برخوردارند؛ اما استقلال كامل مذكور در قطعنامه 1514 (پانزدهم) مجمع عمومي را دارا نيستند و در مورد مسائل تحت پوشش اين كنوانسيون صلاحيت دارند، ازجمله صلاحيت ورود به عهدنامه‌ها بر حسب اينگونه موضوعات، مفتوح مي باشد.

3 ـ سند الحاق بايد نزد دبيركل يونسكو توديع شود.

ماده‌ي 34 ـ لازم‌الاجرا شدن كنوانسيون

اين كنوانسيون بايد سه ماه پس از تاريخ توديع سي‌امين سند تصويب، پذيرش، يا الحاق البته فقط در مورد آن دسته از كشورهايي كه اسناد مربوطه تصويب، پذيرش يا الحاق را در آن تاريخ يا قبل از آن توديع كرده‌اند، لازم‌الاجرا شود.

ماده‌ي 35 ـ سيستم‌هاي فدرال يا غيرمتمركز

مواد ذيل بايد در مورد آن دسته از كشورهاي متعهد كه سيستم قانون اساسي فدرال يا غيرمتمركز دارند، اعمال شود:

الف ـ با توجه به مفاد اين كنوانسيون، كه اجراي آن تحت حاكميت حوزه قضايي فدرال يا قدرت قانون‌گذاري مركزي قرار مي‌گيرد، تعهدات دولت فدرال يا مركزي همان است كه در مورد كشورهاي متعهد غيرفدرال صادق است.

ب ـ با توجه به مفاد اين كنوانسيون، كه اجراي آن تحت حاكميت حوزه‌ي قضايي حكومت‌هاي منفرد، كشورها، ايالات يا كانتون‌ها كه براي اتخاذ اقدامات قانون‌گذاري متعهد به سيستم قانون اساسي فدراسيون نيستند، دولت فدرال بايد مقامات ذيصلاح اين گونه حكومت‌ها، كشورها، ايالات يا كانتون‌ها را از مفاد مذكور مطلع ساخته و به كارگيري آن‌ها را توصيه كند.

ماده‌ي 36 ـ خروج از كنوانسيون

1 ـ هر كشور متعاهد مي‌تواند از اين كنوانسيون خارج شود.

2 ـ انصراف بايد طي يك سند مكتوب اعلام شود و سند مربوطه نزد دبيركل يونسكو توديع شود.

3 ـ خروج از كنوانسيون بايد 12 ماه پس از وصول سند مربوطه مؤثر شود. اين امر به هيچ عنوان بر تعهدات مالي كشور متعاهد خارج شده تا زماني كه كناره‌گيري از كنوانسيون موثر نشده است، تاثير نخواهد گذارد.

ماده‌ي 37 ـ وظايف مربوط به توديع اسناد

دبيركل يونسكو كه اسناد نزد وي نگهداري مي‌شود، بايد كشورهاي عضو آن سازمان، كشورهاي غيرعضو سازمان مذكور در ماده‌ي 33 و نيز سازمان ملل متحد را از توديع تمام اسناد تصويب، پذيرش، يا الحاق مذكور در مواد 32 و 33 و انصراف مذكور در ماده‌ي 36 مطلع سازد.

ماده‌ي 38 ـ اصلاحات

1 ـ كشور متعاهد مي‌تواند كتباً اصلاحات اين كنوانسيون را به دبيركل پيشنهاد كند. دبيركل بايد اين پيشنهاد كتبي را ميان تمام كشورهاي متعهد توزيع كند. اگر در طي 6 ماه از تاريخ توزيع، كمتر از نصف كشورهاي متعهد به اين تقاضا پاسخ ندهند، دبيركل بايد پيشنهاد مربوطه را به مجمع عمومي آتي ارائه كند تا مورد بحث و بررسي و تصويب احتمالي قرار گيرد.

2 ـ اين اصلاحات بايد مورد تصويب دو سوم اكثريت كشورهاي متعهد حاضر و راي‌دهنده قرار گيرد.

3 ـ اصلاحات مربوطه به محض تصويب، بايد به كشورهاي متعهد تقديم شود تا آن را مورد تصويب، پذيرش يا الحاق قرار دهند.

4 ـ اين اصلاحات فقط در مورد كشورهاي متعهدي كه آن‌ها را تصويب كرده مورد پذيرش قرار داده يا به آن ملحق شده‌اند، سه ماه پس از توديع اسناد مورد اشاره در بند 3 اين ماده از سوي دو سوم كشورهاي متعهد، لازم‌الاجرا است. پس از آن، اصلاحات مربوطه براي هر كشور متعاهدي كه آن‌ها را تصويب كرده، مورد پذيرش قرار داده يا به آن ملحق شده است. سه ماه پس از تاريخ توديع اسناد تصويب، پذيرش يا الحاق مربوطه توسط آن كشور متعاهد لازم‌الاجرا خواهد بود.

5 ـ روال مذكور در بندهاي 3 و 4 در مورد اصلاحات ماده‌ي 5 راجع به تعداد كشورهاي عضو كميته قابل اجرا نخواهد بود. اين اصلاحات بايد در زماني كه اتخاذ مي‌شوند، لازم‌الاجرا شود.

6 ـ كشوري كه پس از لازم‌الاجرا شدن اصلاحات مطابق با بند 4 اين ماده به كنوانسيون مي‌پيوندد يا:

الف ـ كشور متعاهد به كنوانسيون با مواردي اصلاح شده است.

ب ـ كشور متعاهد به كنوانسيون قبل از اصلاحات بوده و متعهد به اين اصلاحات نيست.

ماده‌ي 39 ـ متون معتبر

اين كنوانسيون به زبان‌هاي عربي، چيني، انگليسي، فرانسوي، روسي و اسپانيايي تنظيم شده و هر 6 متن اعتبار يكسان دارند.

ماده‌ي 40 ـ ثبت

اين كنوانسيون بايد طبق ماده‌ي 102 منشور ملل متحد به تقاضاي دبيركل يونسكو در دبيرخانه سازمان ملل متحد ثبت شود.

و در نهايت مراسم عزاداري در حسينيه ي اعظم زنجان به دليل ، شرکت بي نظير عزاداران از اقصي نقاط کشور در اين دسته عزاداري ، دارا بودن عنوان دومين قربانگاه بزرگ پس از سرزمين منا، نذورات بيشمار از سراسر جهان و در نهايت قدمت و پيشينه تاريخي اين دسته عزاداري، آن را به يک رويداد فرهنگي منحصر بفرد تبديل کرده است.

بنابر اين با تفاصيل فوق و مبتني بر آمار و ارقام مندرج که حکايت از اهميت فوق العاده موضوع ميراث معنوي در کشورهاي جهان مي‌باشد و با عنايت به اين که جهت ثبت ميراث هاي معنوي، نيازمند بررسي و تهيه مستندات متعدد در خصوص هر کدام از ميراث هاي معنوي مي‌باشد ،انجام پروژه‌هايي همچون تحقيق حاضر از اهميت بسزايي بر خوردار بوده ونياز است تا در کليه استان‌ها نسبت به اين موضوع توجه ويژه اي به عمل آيد تا در نهايت ضمن تبيين و بررسي دقيق جهت جمع آوري اطلاعات مورد نياز ،نسبت به تهيه پرونده ثبتي براي ارائه در شوراي ثبت ميراث معنوي کشور باشد .

3- اهداف پژوهش

الف) هدف اصلي:

هدف اصلي تحقيق بررسي و مطالعه مراسم حسينيه ي اعظم زنجان جهت ثبت در ميراث معنوي کشور مي‌باشد.

ب) اهداف ويژه و اختصاصي:

با توجه به هدف اصلي فوق، اهداف و دستاورد‌هاي ويژه و اختصاصي زير براي اين پروژه در نظر گرفته شده است:

1- پيشينه تاريخي مسجد حسينيه ي اعظم زنجان و مراسم آن

2- تهيه گزارش مصور عکس و فيلم از تمام برنامه هاي حسينيه ي اعظم زنجان

3- شرح جزئيات برنامه هاي حسينيه ي اعظم زنجان در برگزاري مراسم

4- بررسي ساختار مديريتي حسينيه ي اعظم زنجان

5- بررسي علل علاقه و ارادت مردم به مراسم حسينيه ي اعظم زنجان

6- تهيه پرونده ثبتي براي ارائه در شوراي ثبت ميراث معنوي کشور

4- روش تحقيق